Pak, kalau aku sudah besar boleh ya Pak aku nyinden, kayak mbak yang itu.
Aku suka Pak. Kepingin ditengok orang ramai di beri tepukan tangan. Boleh ya Pak!”
“Boleh-boleh saja. Asalkan
rajin-rajin latihan biar suaramu lebih bagus, merdu, betulkan Ndung?”
* *
*
Malam bertabur bintang, dibaluri
sinar purnama. Indah benar, sama ketika aku diajak bapak nonton wayang orang di
balai desa. Waktu itu terang bulan. Sepulangnya, aku digendong bapak, diangkat
didudukkan di bahunya sambil menengok langit malam. Usiaku enam tahun waktu
itu.
“Wah, Pak! Kenapa kita diikuti terus
sama bintang-bintang.”
“Ya biar saja bintangnya ngikuti Ndung.
Jadinya kan
terang.”